"متری شیش و نیم " یک اثر سینمایی کاملا" رئال ، با کارگردانی و بازیگری بسیار درست و حساب شده ست .
سعید روستایی با 29 سال سن و دو اثر سینمایی فاخر (ابد و یک روز و متری شیش و نیم) بر قله ی کارگردانی ایران ایستاده و نوید محمد زاده و پیمان معادی دو بازیگرمعرکه ای هستند که در مقابل دوربین جادو می کنند .
دو شخصیت اصلی یعنی پلیس مبارزه با مواد مخدر (پیمان معادی) بسیار خشک و قاطع و حرفه ای در بازجویی کردن و گرفتن اعتراف از مجرم و تشنه ی مقام ریاست و تولید کننده بزرگ مواد مخدر (نوید محمد زاده) هر دو شخصیت خاکستری دارند . نه پلیس آنقدر ها پاک و منزه است نه قاچاقچی خیلی گناهکار و رذل .
"قسم" دومین اثر سینمایی تنابنده در مقام کارگردان از " گینس" که اولین کار او بود رو بیشتر پسندیدم ولی در کل ، فیلمی نبود که در قد و قواره ی جشنواره ی فیلم باشه .
زنی بنام راضیه با بازی مهناز افشار ، فامیل درجه یک خودش رو برای اجرای مراسم قسامه قتل خواهرش به دادگاهی که در مشهد برگزارمی شود ، میبرد .. همگی برای شهادت به قاتل بودن همسر مقتول می روند اما در خلال این سفر اتفاقاتی باعث میشه تا ماجرا به نحو دیگه ای پیش بره .
مطمئنم این فیلم گیشه ی موفقی خواهد داشت .
فیلم "ناگهان درخت " فیلمی با نوستالوژی های شخصی کارگردان اسن . پر از صحنه های سبز و زیبا از رشت و رابطه ی عاشقانه ی فرهاد (پیمان معادی) با مادرش . موسیقی فیلم بسیار زیبا بود و فضا سازی ها چشم نواز .
اما واقعیت این است که اگر دنیای شما با دنیای کارگردان ( صفی یزدانیان) نزدیک و هماهنگ باشد از ناگهان درخت ، لذت میبرید و اگر غیر از این باشد هیچ جذابیتی برای شما ندارد .
شخصیت فرهاد از اون شخصیت هایی بود که دوست نداشتم ، از اون آدم هایی که خیلی آروم هستند و معمولا توهین های کسی باعث عصبانیتشون نمیشه .
تا اینجا تنها فیلمی رو که به صراحت اعلام می کنم دوست نداشتم " مسخره باز" ه که چقدر هم برای دیدنش اشتیاق داشتم .
از همایون غنی زاده تیاتر دیده بودم . " می سی سی پی نشسته می میرد" و " کالیگولا" .. علی نصیریان و صابر ابر و بابک حمیدیان و رضا کیانیان و هدیه تهرانی هم بازیگران مورد علاقه ی من هستند ولی فیلم به شدت شلخته و سردرگم بود .
تقریبا به جان کندنی ، تماشایش کردم . مسخره باز آمیخته ای از کلاژ هایی بی دلیل و بی ربط بود که ته ماجرا از خودت می پرسی: " خوووب ، که چی؟؟"
به زبان ساده انگار غنی زاده میخواسته شو آف راه بندازه و بگه ببینید من چه شیرین کاریایی بلدم!!!
******
خوب یه چند تا دیگه فیلم مونده که تا بیست و دوم خواهم دید و میام مینویسم .
دوستتون دارم
وقتی که شغل و حرفه ی تو نقد فیلم نباشه، باید در نظر گرفت که نه گاهی، بلکه همیشه نظر شخصیتو می نویسی. من اینو یادم رفته بود
دقیقا
یه هنرمند بخصوص کسانی مثل علی نصیریان، نباید فیلمنامه ی بی محتوا و ضعیف را قبول کنند.
وگرنه مهردخت درست میگه، وقتی قبول کرد، باید فیلمنامه و دستورای کارگردان رو دنبال کنه.
البته نسرین جون نگاه به فیلم ها گاهی کاملا" شخصی میشه . مثل نظر من و مهردخت درمورد این فیلم .زاویه ی نگاه اون به این فیلم خیلی قشنگه .. تو پست بعد نظرشو میذارم . فکر میکنم این فیلم در بخش فیلم برداری جایزه بگیره .
چقدر لذت میبرم که با دخترت فیلم های جشنواره را میبینید و در موردش صحبت میکنید.
ممنون مینو جان .. خیلی تجربه ی لذت بخشه
متاسفانه جای خالی سینمای جنگی کاملا حس میشه
البته سینمای جنگی درست و حسابی ، نه اون چیزی که سال قبل حاتمی کیا ساخت
چه گزارش های عالی و مفیدی...مرسی
قربونت عزیزم
ممنون عزیزم
برای ما تنبل ها عالیه
اختیار داری عزیزم
تو منتقد خوبی میشیااا...
نگاه دقیقی داری.دلم سوخت نوشته بودی علی نصیریان تو فیلم بی محتوایی بازی کرده. حیفش بود.
عزیزمی نسرین جون . اتفاقا دیشب با مهردخت صحبت سر این بود که هنرپیشه ها میتونن به متن اعتراض کنند یا نه . مهردخت می گفت میتونن از ابتدا یه نقش رو بپذیرند یا نپذیرند و در طول کار پیشنهاداتی بدن ولی تصمیم آخر رو کارگردان می گیره . البته تو فیلم مسخره باز همه ی اسطوره های بازیگری که نام بردن مثل همیشه عاالی بازی کردن ولی فیلم بشدت سردرگم بود
مرسی بابت معرفی
خواهش پونی عزیز