"روزمرگی های مهربانو"

لطفا پینوشت پست رو حتما بخونید عزیزای من

***********

دوستای عزیزم سلام، روز و روزگارتون بخیر باشه . 

بابا جمعه از بیمارستان مرخص شدن؛  اما به تجویز پزشک باید همچنان با کمک اکسیژن تنفس کنند.

 این شد که قبل از ترخیصشون افتادیم دنبال تهیه ی کپسول اکسیژن. واقعیتش اجاره ی کپسول های 10 تا 40 لیتری که به سختی هم پیدا میشد، بین هفته ای از 300 هزارتومن تا هشتصد تومن نوسان داشت . 10 تا 40 لیتر، کپسول کوچیکی محسوب میشه که نهایتا" بیست و چهارساعت رو جواب میده و ما فکر کردیم که تو این اوضاع و احوال حالا باید کپسول بدست بیفتم دنبال پر کردنش . 

طبق راهنمایی هایی که گرفتیم، دیدیم باید دستگاه اکسیژن ساز تهیه کنیم که هی به فکر پرکردنش نباشیم . 

دستگاه اکسیژن ساز هم گرونه و برای ما که بطور موقت میخواستیم استفاده کنیم بهتر بود که اونم کرایه می کردیم . خلاصه که یه دستگاه یکماهه اجاره کردیم به قیمت چهار و نیم میلیون تومان .

یعنی با زبان بی زبانی هم نه ، با زبان تلخ و گزنده ای پول به ما میگه" اگه منو نداری، محکوم به مرگی دادااااشم"

*********

عمرمون داره مثل برق و باد می گذره ، امروز داشتم کارای اداره رو انجام میدادم و تاریخ می زدم، حس کردم این نوزدهم آبان که پای امضاهام مینویسم ، چه تاریخ آشنایی داره .. یه سرچ کوچولو تو ذهنم باعث شد یادم بیفته که بیست و شش سال پیش همین امروز و همین ساعتا آرمین  بعنوان آقای داماد اومده بود دنبالم آرایشگاه ، تا عروس کوچولوش رو ببره تو جشن عروسیشون. 

عه پسرررر...  کی باور میکنه بیست و شش سال قبل بوده !!!!... چه عمری از ما گذشت !!!

یا همین فردا باید اولین اجاره ی خونه ی جدید رو واریز کنم ... یعنی یکماه گذشته !!!

 همین دیروز داشتم با آقای صاحبخونه چت می کردم .

 گل پسر،  بهم میگه مهربانو خانوم من امروز یادم افتاده که شما برای خونه یه هزینه هایی انجام داده بودید که من باید زودتر تقدیم شما می کردم ولی فراموشم شده ... گفتم ای بابا ناقابله، از کرایه کم میکنم بقیه ش رو تقدیم می کنم .. میگه به هر حال ببخشید نباید اینطوری میشد. 

خوب پسریه، با فرهنگ و چشم و دل سیر و آدم حسابیه .. دوسش میدارم 

من به این چیزا خیلی اهمیت میدم 

**********

 یه خبر خوب هم دارم... همسر مهرداد دیروز از کانادا برگشت که هم خانواده ش رو بعد از دوسال و دوماه ببینه .. هم دست مهرداد رو بگیره و با هم برای بار دوم برن سرخونه زندگیشون 

حیف که مهرداد کرونا داره و دوتا ماسک زده بود رفت استقبال خانومش،  امیدوارم  زودتر این دوره ی ناقل بودنش هم تموم بشه بتونن راحت همو ببینن. 

******

 تو این مدت که ما دستمون به بابا بند بود،  یه بار دیگه مامان مصی خورده زمین، واقعیت اینه که بخاطر دیابتش هنوز شکستگی رونش، کاملا ترمیم نشده و خیلی تعادل نداره.

شخصیتا هم،  آدم عجول و تر و فرزیه و متاسفانه روحیاتش با جسمش هماهنگ نیست .. 

یعنی حدود هفتاد و دو سال،  فرز چرخیده و کارهاشو انجام داده و الان متوجه نیست که این بدن دیگه نمیتونه مثل قدیما باهاش یار باشه و باید ملاحظه ش رو بکنه و قبل از انجام کارهاش یکمی فکر کنه و با احتیاط قدم برداره . 

بردمش پیش دکترش گفت متاسفانه شانه ای که یکسال پیش تاندونش عمل شده، شکسته و باید عمل بشه . گفتم: دکتر مامان به هیچ عنوان توان جراحی رو نداره و متاسفانه بخاطر دوتا عمل سنگین تو یکسال اخیر کم خونی داره و آمادگی جسمانیش بشدت پایین اومده .

 گفت: پس خیلی سخت ممکنه این استخون جوش بخوره ، باید هم خیلی مراقب باشه هم داروهایی که می نویسم و فقط داروخانه های دولتی شبانهروزی  ممکنه داشته باشن  رو استفاده کنه تا ماه آینده ببینیم چطور میشه . 

دیشب با خواهر و برادرها صحبت کردم گفتم بچه ها بشدت لازمه برای مامان و بابا پرستار که نه، بیشتر میشه گفت نیروی همراه داشته باشیم . 

چون مامان واقعا در توانش نیست کارهای عادی یه خونه رو انجام بده و از طرفی بابا مراقبت میخواد. این دوتا حتما باید کسی دم دستشون باشه و مراقبشون باشه ... 

تمام این مدت هم شانس آوردیم مهرداد رفتنش به تعویق افتاد و بعدم مینا بعلت کرونا تو خونه موند و همه جوره حواسشون به مامان و بابا بود و سرکار هم نرفتن. 

ولی زندگی واقعی داره شروع میشه .. مهرداد داره میره .. مینا هم ، هم کارمند بانکه هم دیگه باید بره سر خونه و زندگیش .. من و بردیا هم همینطور کار و مسئولیت های دیگه ای داریم . پس یکی باید روزا که ما نیستیم درخدمتشون باشه و بعد از ظهر ا هم خودمون درکنارشون  باشیم . 

موضوع اینجاست که ما همه موافق این موضوعیم و مامان و بابا تا الان هی گفتن ما  همراه لازم نداریم،  ولی نمیشه به حرفشون گوش بدیم ، چون خدای نکرده میزنه مامان خودشو ناقص میکنه .

 حالا باید حواسمون باشه که با وجود همراه ، مامان و بابا از کار افتاده و بی فایده نشن که از نظر روانی براشون مشکلی پیش نیاد ..

 حتما باید به اون خانم بسپریم که مامان رو تو کارها مشارکت بده مثلا  اگر برای غذا نیاز به سبزی هست مامان همینطور که تی وی میبینه سبزی رو پاک کنه یا سالاد رو آماده کنه.  یا مثلا من ازش بخوام برام چیزی بدوزه و ...  یا بابا بعد از اینکه حالش بهتر شد حتما پیاده روی کنه، نون بخره و از این کارهااا ... ما هم مرتب پیششون باشیم و دور و برشون رو پر کنیم تا زمان براشون سخت و کشدار نباشه . 

حالا فردا خانم همراه میاد و باید ببینیم از هم خوشمون میاد یا تقاضای یه نیروی دیگه بدیم. 

******

تو این روزگار پیچیده ی سخت،  هوای همو داشته باشیم و دلمون برای گرفتن دست هم بطپه ..

 تنها راه نجات بشر، عشق ورزیدن به موجوداته . بهترین و کامل ترین دین هم همون دین انسانیته .. 

اینکه همه ی فکرت این باشه که چطور گره ای از کار یه موجود دیگه باز کنیم.

 میدونید وقتی همه همین احساس رو داشته باشند دنیا عجیب، شکل بهتری به خودش می گیره و امان از زمانی که فقط یه عده همچین نیتی داشته باشن و دیگه دنیا میشه محل لطف یه عده و سوئ استفاده ی عده ی دیگه (دقیقا همین چیزی که الان توش گیر کردیم)

دوستتون دارم ، مراقب خودتون باشید 

پینوشت:

با سپاس از کسانی که دست پوریا کوچولو را برای یاری گرفتند، مبلغ مورد نیاز جمع شد. لطف کنید از این ببعد برای امثال پوریا، هر وقت مایل بودید پولی واریز کنید، به شماره حسابی که زیر نظر مستقیم خودمه واریز کنید. 

من و بقیه ی دوستانم ، بیشتر به بچه های بیمار و نیازمند و همچنین کیس های مخصوصی که یک نفر معتمد شخصاً وضعیتش رو دیده و  بهمون معرفی می کنه، کمک می کنیم. 

شماره حساب خیریه ما: 

6037697574285711

معصومه سعیدی فر