همه مقصرن جز من

اینجا هم یه سری بزنید لطفاً یه خواهش دوستانه ست 

سلام دوستان نازنینم .. از پست قبل که درمورد محمد نوشتم انقدر حس خوب از کامنت های عمومی و خصوصیتون گرفتم که توصیفش در کلمات  نمیگنجه . عمومی ها رو که خوندین ولی  چند تا کامنت خصوصی داشتم که نوشته بودید برای  تامین هزینه های محمد پیشقدم هستید و میخواید تو راه آموزش و خوشبختی این دوتا برادر سهم داشته باشید. 

باور کنید با خوندن سطر به سطرشون دلم پر از شکوفه های گیلاس شد، مشامم پر از خوشبو ترین عطر ها  و تو گوشم انگار یه نفر می نشست هنگ درام میزد. 

دست تک تکتون رو میبوسم عزیزای دل. چقدر مهربون و باصفایید.. امیدوارم چندین برابر حال و مال خوب نصیبتون بشه.. 

ولی واقعیت اینه که محمد و برادرش یه اتاق دراختیارشونه که صاحبخونه شون شریک صاحب سوپر مارکته . بهشون نفری دو وعده غذا هم میده و ماهی چهارو نیم میلیون هم حقوق می گیرن . که روی هم میشه نُه میلیون . این برای دوتا پسر بچه  تو سن محمد و احمد خیلی خوبه  (هرچند که قسمت عمده ی پولشون رو برای والدین میفرستند). 

من فکر میکنم بهتره به فکر همین آموزش زبان محمد و برادرش باشیم تا مقدمات مهاجرتش فراهم بشه . فعلاً اینکه بتونه مدرسه بره و اینا مهم نیست چون مدرسه رفتن همانا ، خونه و کار و غذا رو از دست دادن همان . 

پرسیده بودید که آیا با خانواده ی خاله ش در ارتباطن؟ محمد گفت: اوایل که اومده بودیم ارتباط داشتیم ولی خیلی از سمت اونا آزار دیدیم و مادر و پدرم گفتند دیگه هیچ ارتباطی نگیرید ما هم گوش دادیم و الان راحتیم.

حالا فعلاً همینطوری برن جلو با مهردخت تا ببینیم چی پیش میاد و چطور میتونیم راهنماییش کنیم از طریق سازمان ملل شاید بتونن مهاجرت کنند . 

راستی یکی از شما عزیزای دل توصیه ی خوب و بجایی خصوصی برام نوشت که حواسم به امنیت مهردخت و خونه باشه و سعی کنیم جلسات درس رو به بیرون از خونه و امکاکن عمومی منتقل کنیم . یه دنیا از محبتت ممنونم دوست من . خودم به این موضوع فکر کرده بودم ولی متاسفانه جایی نزدیک که وقت محدود محمد هدر نره نمیشناسیم و حقیقتاً برای مهردخت هم غیر از شرایط خونه راحت نیست . تنها چیزی که انجام میدیم و من از اوضاع خونه خبر دارم اینه که وقتی محمد داره تمرین هاش رو مینویسه مهردخت بامن چت میکنه و خیالم آسوده میشه که همه چیز خوبه . البته که این بچه واقعا معصومه ولی حق داری و احتیاط شرط عقله . 

همین الانم یه کامنت خصوصی دیگه در زمینه ی یادگیری فتو شاپ و کارهای گرافیکی و برنامه نویسی نوشته بودن که اونم عااالی بود و خیلی ممنونم برای راهکارهای خیلی خوبی که پیشنهاد میدین . 

اینم یه عکس خوشگل برای یکشنبه که خودم خونه بودم . 

****

تو همون روزهایی که دنبال یه آدم مطمئن برای کمک به مامان می گشتم. یکی از دوستان عزیزم،  دختر خانمی رو بهم معرفی کرد و فقط هم در حد معرفی بود، بهم گفت که چون سیما مجرد بوده و من متاهل بودم چند بار پیش آمد که سیما اومده منزل ما ، بصورت کلی درموردش میدونم که تحصیلات عالیه داره ولی چیزی بیشتر نمیدونم . شماره تلفنی در اختیارم گذاشت و من با سیما ارتباط گرفتم .

دختر خانوم موجهی بود با صدایی ظریف . ازش پرسیدم شرایطش رو ، گفت همیشه شاغل بوده حتی  مدیر فروش جایی بوده و درمقطع دکترای رشته ی خودش قبول شده اما بخاطر مشکلات مالی نتونسته ادامه بده. دوستانی بهش قول داده بودن که مقدمات ورود به  هیئت علمی دانشگاه رو براش فراهم میکنند ولی بعداً متوجه شده که منظورهای خاصی از این پیشنهاد دارند و ... 

 گفتم : سیما جون من واقعا برای مامان دنبال یه نیروی کمکی کار بلد میگردم ، بنظرم تجربه ی این کار رو نداری؟ 

گفت : نه واقعیتش من تاحالا کار خونه انچام ندادم .. درحد تمیز کردن اتاق خودم یا گاهی تنها بودیم یه غذای ابتدایی و شکم سیرکن برای خودم و برادر کوچیکم درست کردم . 

گفتم : با این وجود من دوست دارم کمکت کنم و مامان رو متقاعد کنم باهات کنار بیاد و یه چیزایی بهت آموزش بده و در ازاش تو در خونه ی امن ما  رفت و آمد کنی و حقوق بگیری ولی من و دوستانم کمکت کنیم و بتونی درست رو ادامه بدی . 

گفت من وجدانم قبول نمیکنه چون مامان شما انتظار نیروی کمکی داره حالا منم میام و نه اینکه کمکی نیستم وبال هم میشم . 

با هم به این نتیجه رسیدیم که برای کار در منزل مامان اینا مناسب نیست . 

شاید اون روز چیزی در حدود سه ساعت با هم صحبت کردیم .

بسیار بسیار از خانواده ی عامی و بیسوادش شکایت داشت و اونا رو عامل بدبختی و مشکلات بیشمارش میدونست .

می گفت دیگه دو تا راه دارم و بهشون فکر میکنم یکی خودکشی و دیگه هم جواب مثبت به یکی از کسانی که بهم پیشنهاد دادنه . 

باهاش همدلی کردم ، راستش خیلی اذیت شدم که دختری در آستانه ی چهل سالگی که عاشق درس و تحصیلاته درس رو بخاطر فقر کنار بذاره یا به خودکشی و یا به نوعی خود فروشی فکر کنه ... قانع هم نمیشدم که چرا نباید بتونه کاری برای خودش دست و پا کنه . 

(تو ایام ماه رمضان هم بودیم)ذ یکی دو روز از این ماجرا گذشت ،یه روز  سیما تماس گرفت و گفت شله زرد درست کردم و دارم برای چند تا از دوستانم میبرم و دلم میخواد حتما برای شما هم بیارم . 

خیلی اصرار کردم که این کار رو نکنه چون میگفت روزه هستم وسیله هم ندارم و اون موقع حوالی میدان آزادی بود . وااقعاً راضی نبودم اینهمه زحمت بکشه تحت شرایطی که خود منم نیستم . 

خلاصه با اصرار ازم آدرس مامان اینا رو گرفت و لطف کرد زحمت کشید براشون شله زرد برد. 

فکر سیما  از سرم بیرون نمیرفت . کم کم میخواستم اینجا پست حمایتی بذارم و ازتون خواهش کنم هر کسی براش ممکنه برای سیما هزینه ی تحصیل جور کنه و یه جورایی با مبلغ بالا بهش وام بده و حمایتش کنه . 

اما خب مسلماً هنوز تحقیقاتی نکرده بودم و باید  این مهم ترین قدم  رو برای حمایت بر میداشتم . 

تو همین فکرا بودم که دوست چندین و چند ساله م  مریم که بازنشسته ی اداره ی خودمونم هست باهام تماس گرفت . چند ماه قبل ازش شنیده بودم که بعنوان یکی از نماینده های شرکت نفیس ( محصولات آرایشی بهداشتی  ) مشغول شده . 

من با این شرکت و محصولاتش چندین سالی هست که آشنا هستم .

 راستش از سالهای قبل  کرم اَکتی پور actipur رو بصورت روزانه  استفاده می کردم  که هم ضد آفتابه هم پوشاننده و ... حجم کمی داره و من  از 50-60 تومن می خریدم تا اینکه کم شد و نبود و خیلی گرون شد . منم یک بار تقریبا سه سال قبل ، سی سی کرم mnd  که از طرف همین شرکت نفیس و توسط یکی از دوستان مینا که نماینده ی فروشش شده بود برای اینکه به کسب و کارش کمکی کنیم  خریدم و بعد دیدم خوبه ازش راضیم و دیگه اکتی پور رو فراموش کردم . 

کم کم محصولات دیگه شون  رو خانوادگی خریریم و مشتری شدیم . 

حالا مریم جون دوست بازنشسته م شده بود نماینده این شرکت و من و خانواده م ازش خریدامونو انجام داده بودیم . 

مریم بهم گفت مهربانو کسی رو دور و برت نداری بخواد بیاد تو همین کار؟  من درآمد خیلی خیلی خوبی از این راه به دست آوردم و همه ی کارمم آنلاینه روزی چند ساعت اختصاص میدم براش و ... 

راستش من و مریم همیشه همدیگه رو درجریان کسب درآمدمون میذاریم . یهو تو ذهنم سیماا اومد و جریان رو به مریم گفتم ... اونم دست به خیر داره گفت: به سیما بگو با من تماس بگیره من همه ی راه و چاهشو یادش میدم ، همه ی دوره ها رو آنلاین میگذرونه و به امید خدا میتونه درامد عالی کسب کنه و به درسش هم برسه . بسپرش به من . 

با سیما تماس گرفتم گفتم سیما جون جریان اینطوریه خدا رو شکر سرمایه لازم نداره و میتونی خیلی موفق بشی من مطمئنم  مریم خیلی  کمکت میکنه... میدونم دستت تنگه همین الان برای شروع یه مبلغی برات واریز میکنم  بسته ی اینترنتی کافی بخر و  با مریم از طریق واتس اپ در ارتباط باش . اول که اصلاً برای واریز پول قبول نمیکرد بالاخره با اصرار ازش شماره کارت گرفتم و دویست و پنجاه تومن براش پول ریختم .

 اهاان اینم بگم که هیچ اپلیکیشنی از قبیل واتس اپ و تلگرام و اینستا نداشت و می گفت هزینه ی نت نمیتونم بدم . 

بهش گفتم یه واتس اپ رو نصب کن و سریع با مریم تماس بگیر . 

شروع کرد که مهربانو جون کارش سخته؟ نوع کارش چیه؟ با کیا باید در ارتباط باشم؟ 

هی توضیح دادم سیما جان نگران نباش هیچی نیست .. مریم برات توضیح میده تو درموردش فکر کن .. یه لیست محصولات داره که من و خانواده م  کلی ازش استفاده کردیم لوازم بهداشتی از قبیل خمیردندون، شامپو نرم کننده کرم و این چیزاست خیلی هم خوبه .

 تو به اشناهات معرفی میکنی و براشون محصولات رو از طریق واتس اپ میفرستی اونا انتخاب میکنن به تو سفارش میدن  تو هزینه رو اعلام  میکنی اونا برات پول واریز میکنن تو به کسی که باهاش از طرف شرکت درارتباطی خبر میدی و فاکتور صادر میشه همون موقع شرکت ، درصد تو رو به حسابت واریز میکنه که خیلی هم درصد خوب و قابل قبولیه ، مسئول مربوطه جنسارو از طریق پست برای مشتری میفرسته همممممین!!!

دیگه انقدر اما و اگر آورد گفتم سیما جان شما با مریم تماس بگیر خودش راهنمایی میکنه بعد تصمیم بگیر . 

نشون به اون نشونی کلی طول کشید (چند روز) با مریم تماس بگیره .. مریم ساعت ها براش توضیح داد و ازش خواست امتحان کنه ولی هرچی منتظر موند تماس دوباره ای برقرار نشد .. تقریباً دو هفته بعد تماس گرفت با مریم که مریم خانوم فکر نکنی من نمیخوام تماس بگیرم هااا ، میخوام ولی بعدا .الان تقریباً دوماه گذشته و دیگه هیچ تماسی گرفته نشده.

 سیمادیگه با من هم تماس نگرفت و البته من هم  پیگیر نشدم . 

مریم میگفت متاسفانه سیما از همه ی دنیا طلب کاره ، کلی  درمورد خانواده ش بد و بیراه گفته و من بهش گفتم اصلاً درمورد اونا حرف نزن .. خودت داری میگی مادرت 75 ساله ست خب چه توقعی از یه زنِ قدیمی خسته داری؟

 همین الان داری تو خونه ی پدر و مادر زندگی میکنی و باید کلی خدا رو شکر کنی که سقف مطمئن خانواده رو سرته .

 دستت رو بگیر به زانوت و از صفر شروع کن . شاید اون بنده خدا ها هم انتظار دارن دخترشون که الان چهل سالشه یه حرکت مثبت برای اونا میکرده . 

روزگار همیشه سرسازگاری با آدم نداره باید موج سوار باشی و از همین امکاناتت استفاده کنی .. اگه شده تمام کوچه های شهر رو آگهی تدریس بزنی بزن و ... 

این مورد یکی از همون موارد حمایتی بود که در همون قدم اول منتفی شد . 

کاش به نعمت ها و امکاناتمون حتی اگر در حداقل ترین ها هستند، بی تفاوت نباشیم .. کاش دست هایی که برای کمک به سمتمون دراز میشن رو  با بی تفاوتی رد نکنیم و کاش از همه ی دنیا طلبکار نباشیم ... 

گاهی از خودمون بپرسیم من برای تغییر شرایط و بهبود حال خودم و اطرافیانم چکار کردم؟ 

شما با همچین ادم هایی برخورد داشتین؟ هیچوقت فکر کردید که ممکنه خودتون هم همین توقع رو از روز و روزگار داشته باشید؟؟