آسانسور ترمزم را کشید

عرضم به حضور انور شما عزیزانِ،چهارشنبه عصر از اداره زدم بیرون به امید یه آخر هفته ی پر از شیرینی و رسیدگی به خانواده. در طول هفته طبق معمول بدو بدو زیاد داشتم . هم اداره، هم ورزش، هم رسیدگی به مامان و در کنارش تقریباْ هر رو سفارش شیرینی های مختلف خیلی خسته بودم . به همین مناسبت پنجشنبه رو گفتم نمیرم اضافه کاری و کمی استراحت چاشنی زندگیمون کنیم .

صبح چهارشنبه اومدن از مامان آزمایش خون گرفتن که ببینند اون عفونت کنترل هست یا نه . چند باری هم با مامان تلفنی صحبت کردم دیدم زبونش سنگینه و مثل مستا حرف میزنه . ساعت هشت شب بابا دستپاچه تماس گرفت که جواب آزمایش مامانت اومده عدد عفونت خون باز رفته بالا، حالت گیجی و مستی هم که داره بعدشم فشارش رو گرفتم خیلی پایینه . گفتم قطع کن الان میام اونجا . زنگ زدم بردیا گفت: تو با اسنپ بیا پیش من سریع بریم خونه ی بابا اینا . من دور از جون شما که دارید میخونید، یه غلطی کردم تو اسانسور خونه م زنگ زد به بابا که بابا جون هول نشو من و بردیا داریم میایم اونجا. 

نتیجه ش این شد که هر پنج دقیقه زنگ میزد کجایید! دیگه نزدیکی های خونه شون زنگ زده بود می گفت: بچه ها اگه خریدی چیزی دارید اول بیاید اینجا بعد برید خرید. گفتم : شوخی میکنی باباجون ما داریم بگااااز میایم خونه ی شما خرید چی ؟؟ چرا باور نمیکنی ما داریم میایم 

خلاصه رسیدیم و مامان رو بردیم سمت بیمارستان البته تو راه به اورژانس تلفن کردیم و گفتیم اینطوریه لطفاْ برید اگر لازمه اقدامات اولیه رو انجام بدید که متاسفانه نرسیدن و بهشون گفتیم مرسی نمیخاد دیگه بیاید ما رفتیم . 

خلاصه رفتیم اورژانس بیمارستان مامان رو چک کردن و فشارش رو گرفتن . پایین بود ولی نه اونقدر که بابا میگفت . با دکترش تماس گرفتن دستور بستری داد چون هم مامان حالت گیجی و مستی داشت دکتر تاکید کرد همراه داشته باشه . 

من موندم بابا و بردیا رفتن خونه . اونشب با هر گرفتاری بود گذشت . صبح ساعت هفت اسنپ گرفتم اومدم خونه و بابا رفت پیش مامان . تا رسیدم تامی از دیدنم کلی ذوق کرد و بعد اومد تو تخت بغلم خوابید تا ظهر . هر قدر از محبت و عشق حیوانات بگم کم گفتم .. خوشبحال ما که این فرشته ها رو داریم 

ظهر بیدارشدم چند مدل کیک تو برنامه م بود که آماده کنم هم مینی کیک های برزیلی مدل نسکافه با کرم کارامل دست ساز هم کیک مدویک که به کیک های روسی با فیلینگ های مختلف میگن و لایه به لایه کیک رو می پزن و بعد فیلینگ گذاری میکنند ( تو کیک های دیگه یک کیک پایه درست میشه بعد برش های افقی میدن و مثلاْ کیک رو سه قسمت میکنند و فیلینگ و خامه کشی مکنند درصورتیکه در کیک های  مدویک ،لایه ها رو جدا جدا می پزند)

خلاصه تا پاسی از شب مشغول این کارا و فیلم دیدن بودم . ساعت ملاقات بیمارستان چهار تا پنج بود. بردیا خان گفته بود میام دنبالت با هم بریم . ساعت سه و نیم زنگ زدم بهش دیدم برنمیداره بعد آرتین زنگ زد که عمه جون بابام خوابش برده گفت به شما بگم خودت برو 

گفتم جای پارک پیدا نمیکنم ، اسنپ گرفتم یه خانومی اومد وقتی دید حجاب ندارم گفت من نمیتونم ببرمتون گفتم لغو کنید. اون لغو کرد منم رفتم دوباره بالا سوییچم رو برداشتم که با ماشین خودم برم . آسانسور ایستاد و من عین همیشه اومدم برم بیرون که البته فکر میکردم دیر شده کمی هم عجله کردم که ییهوووو دیدم نقش زمین شدم .  (بعداْ متوجه شدم آسانسور حدود سی سانت از سطح زمین بالا تر ایستاده و من باشتاب پامو کوبیدم به لبه ش و استخون زیر زانوم آسیب دیده .)

نصفم رفته بود بیرون، نصفم مونده بود تو آسانسور(حالا هر کی ندونه فکر میکنه چه قد رعنا و رشیدی هم دارم .. نه بابا خبری نیست کلا  به صدو شصت سانت هم نمیرسم)..در چشم برهم زدنی درب آسانسور داشت رو پاهام بسته میشد که در اقدامی هوشمندانه سینه خیز خودمو کشیدم بیرون 

همه ش دارم خدا رو شکر میکنم که اون قسمت ساختمونمون دوربین نداره وگرنه یه فیلم کمدی اساسی میشد 

خلاصه خودمو جمع و جور کردم و نشستم تو ماشینم .. یا خداااا زیر زانوی چپم عین یه کاسه ی ماست خوری متوسط باد کرده بود اومده بود بالا یعنی دیگه شلوار تو پام نمیچرخید !

همینطوری با درد خودمو  رسوندم بیمارستان اونجا هم که جای پارک نبود یه چهاراره کوچولو رفتم جلو تر پارک کردم و لنگ لنگان اومدم بیمارستان رفتم پیش مامان واقعاْ زحمت کشیدم چون ده دقیقه به پنج بود مامان تا منو دید گفت چرا رنگت سفید شده گفتم چیزی نیست ، گفت چرا چیزی هست .. خلاصه مجبور شدم تعریف کردم بابا زود گفت بیا بریم اورژانس ، برادران انتظامات هم عین عقاب تیز چنگال اومدن بیرونمون کردن .گفتیم بابا ما خودمون از شماییم براتون مریض جدید آوردیم داریم میریم اورژانس . 

خلاصه رفتیم و از شانسمون همون تیم چهارشنبه شب شیفت بودن گفتن عه پس مامانتون کو؟ گفتیم اون که بالا بستریه حالا این پای مارو شما بررسی کن ببین چکاره ایم.  

عکس انداختن و اقای دکتر گفت: استخون پات ترک خورده به هیچ عنوان روی پات راه نرو خیلی هم اشتباه کردی با این پا رانندگی کردی و پیاده راه رفتی . 

بعد مشکل اساسی اینجاست که انگار کل پای چپم رو کردن تو فلفل قرمز .. من نمیدونم چراانقدر استخونم میسوزه  البته میسوخت الان دیگه کمتر شده . 

مسکن برام تزریق کردن و یه بانداژ محکم کردن و گفتن حتما به ارتوپد نشون بده . 

بابا رفت برام عصای زیر بغل آورد و در حال حاضر از دیشب بصورت دراز کش خوابیدم تو خونه . 

راستش اگر قبلن ها بود خودمو می تکوندم و میگفتم ورمش خوب میشه و چیزی نیست ولی تو این چند سال که دمارمون بخاطر مامان و داستان جراحی ها و آسیب های استخوانیش درامده اصلاْ حاضر نیستم ریسک کنم و میخوام خیلی رعایت کنم یه وقت کارم به جاهای باریک نرسه . 

خیلی سخته حرکتم محدود شده همه ش میگم بمیرم برای مامانم و همه ی کسانی که مشکل حرکتی دارند . . 

خلاصه فکر کنم بدنم خودش این ماجرای آسانسور رو دست و پا کرد چون مدتی بود خیلی خسته میشدم ولی میگفتم استراحت رو ولش کن الان وقتش نیست . الان عین بچه ی آدم خوابیدم رو مبل و فیلم میبینم و با گوشیم از این فضای مجازی به اون فضای مجازی شلنگ تخته میندازم  

خلاصه که آسانسور ترمزم را کشیییید 

***** 

درمورد دنیز کوچولومون همچنان در تلاش برای تهیه ی دارو هستیم . واریزی های شما عزیزان هم ادامه داره . دنیز چهارشنبه از بیمارستان مرخص شد ولی متاسفانه دوباره با تب و بی اشتهایی بستری شده . چاره ای نیست همه مون از عوارض دارو ها باخبریم و امیدواریم این روزها به سرعت بگذرند و روزهای خوب سلامتی از راه برسند . ارکیده جون برای همه سلام و عشق می فرسته و کامنت ها رو میخونه اما متاسفانه بچه بهانه می گیره و بیشتر حواسش به دنیزه دوست داره بیاد چند خطی براتون یادداشت بذاره ولی هنوز فرصت نشده . 

یه گروه از دوستان عزیزمون هم به وسیله ی نسرین جان و از صفحه ی فیس بوکش در جریان جمع آوری کمک قرار گرفتن و با لطف و محبت بی اندازه شون ما رو در این راه کمک دادن . 

پیرایه  سه میلیون و صدو پنجاه / مژده یک میلیون و پونصدو هفتاد و پنج 

سحر چابک سوار یک میلیون / الهه صمد زاده سه میلیون و صدو پنجاه 

شهرزاد آموزگار یک میلیون/ کتی نجفی و الهه و نانسی  با هم شش میلیون 

سمیه سیصدو پنجاه/ مهرداد آزردگان یک میلیون 

فرشته میرزایی چهارصدو پنجاه/ پریدخت شصت و سه 

الیسا سه میلیون و صدو پنجاه/ اعظم یک میلیون و ششصد 

خدیجه یک میلیون و ششصد / ملودی سه میلیون و صدو پنجاه  

سهمیه فروش چاپ اول کتاب نسرین جان پونصد 

شیما یک میلیون و نهصد و پنجاه / فرشته سه میلیون و پونصدو هفتاد و پنج 

مزدک سه میلیون و سیصد/ اکرم میرزایی پنج میلیون

پاییز یک میلیون و هفتصد/ سحر غ نهصد 

متاسفانه من لیست کاملی از کمک های شما دوستان عزیزم نتونستم جمع آوری کنم اونایی که بهم خبر دادید و نگفتید خصوصی بمونه همه رو منتشر کردم ولی نشد تک به تک از اسامیتون لیست تهیه کنم ، امیدوارم مهربانوتون رو ببخشید .

دوستتون دارم 

******

پینوشت: راستی درمورد آسانسور و پای شل شده ی من میتونیم به کلید اسرار اشاره کنیم اگر مهربانو حجاب داشت و راننده ی اسنپ سوارش میکرد این بلاها سرش نمیاومد .. آیا ایمان نمی اوردید؟؟